Niet lang nadat ik in het in deze interviewreeks al veel te vaak genoemde panel van Spunk werd aangenomen als schrijvertje, werd Mick Johan mijn hoofdredacteur. Om maar aan te geven hoe lijp die magazine was bro. Iedereen die Mick aanneemt is niet goed bij zijn hoofd, het spoor bijster en moet zich even goed laten nakijken en achter het oor krabben.
Deze man is als niet barkie zijn niet barkie zijn is niet eens een bankoe. Als je alleen al in zijn kunstatelier in noord rondkijkt naar wat je allemaal ziet, broer, je hersenen willen exploderen. Een schaar gemaakt van twee kromme piemels, Khaddaffi aan een kruis, schilderingen van geslachtsorganen met random fotos erop geplakt uit vintage encyclopedieën. Helemaal turned de fuck up die man.
Hij was (of is ik ben al lang geleden gestopt met deze man proberen te begrijpen) een kunstenaarsduo met Matthijsie onder de naam Miktor en Molf en daarmee hebben ze onder andere tantoe iconische covers gemaakt voor De Jeugd (maar ook vijf verschillende versies van mijn allereerste mixtape ooit, de ‘Lidl, slechte kwaliteit mixtape’, die je kon kopen voor twee euro. Vraag me nog steeds altijd af of die mixtape niet eerder was dan de jeugd en dat zij daarna mijn swag hebben gestolen, ik ga daar voor het gemak maar van uit).
Daarnaast is hij father of two, drummer in de virale band Mich, maar is op het hoogtepunt van hun succes verhuisd naar Tokio lol. Hij heeft een gruwelijke roman geschreven over opgroeien op een legerbasis in Duitsland. Kan skaten als een beest. Is fotomodel. Is tering grappig en lief en het is een grote eer om hem te mogen interviewen.
Oh en JE GELOOFT NOOIT AAN WIE HIJ M DOORGEEFT! DE TWEE INTERVIEWREEKSEN ZIJN SAMENGEKOMEN! HET IS EEN RAMADANMIRACLE!
Gwens vraag: weet je nog hoe mijn stem klinkt?
Jazeker, jouw stem is lastig te vergeten, Gwen. Een stem als de bast van een boom, knuffelbaar, maar donkerder dan je zou verwachten, en in de spelonken zitten grapjes verstopt die je alleen kan zien als je er vlakbij staat.
Waarom heet het totemdier Arafat in je roman Totemdier Arafat?
Hij ís Arafat. Ik vond toen ik klein was Yassar Arafat altijd een Arabische kruising tussen Yoda en mister Miyagi. Ik wilde voor dat vreemde personage ook dat iedereen er meteen een beeld van zou hebben. Een vriendelijk wijs opaatje met een goeie stijl. Wat ik ook prettig vond aan Arafat is dat het twijfelachtig is of hij goed of slecht was.
Als je een volgorde moest maken, wat is dan de top vier in skaten drummen schrijven en beeldende kunstenaar zijn?
Die dingen kan je toch niet vergelijken? Ze bestaan naast elkaar, niet boven elkaar en ze hebben ongelofelijk veel invloed op elkaar. Wat ze met elkaar gemeen hebben is dat ik nergens uitzonderlijk talent voor heb, en dat dingen alleen goed lukken als ik er oprecht mijn best voor doe.
Ik was groot fan van je column waarin je kunst op straat uit lichtte, heb je nog shi parel daar?
Thanks man, ik vond dat ook leuk. Er staat midden in het Ilperveld, dat is bij jouw buurtje de snelweg onderdoor, een halve propellor op een standaard. Het stelt een V van victorie voor. Een lelijk ding als je het mij vraagt, maar die staat daar omdat er in de oorlog een Engels vliegtuig is neergestort. Ze hadden succesvol shit gebombardeerd in Italië, en waren heen en terug over de alpen gevlogen, wat eigenlijk veel te ver was voor de brandstoftanks. Vervolgens werden ze opgemerkt door de Duitsers, achtervolgd en neergeschoten, om net buiten Amsterdam Noord in de drassige klei te sterven. Echt tragisch. Als je er in deze tijd naartoe loopt wordt je begeleidt door hitsig gekwetter van vogeltjes in het riet, schieten de geile hazen en fazanten over de velden.
Wanneer nieuwe Mich muziek?
In september of oktober komt onze nieuwe plaat ‘No’ uit bij Excelsior records. Dat zou al eerder gebeurd zijn, maar ja ewa ja covid toch. Die plaat is mega, al zeg ik het zelf.
Hoe komt je zoon aan zo een lijpe fantasie en stimuleer je dat juist of beangstigt het je soms? (voor de lezers; zijn zoon denkt dat ie geheim agent is in een nucleaire oorlog)
Haha, ja Moesa man. Het is een wonderlijk hoofd, mij beangstigt het niet zo omdat ik het zelf ook had. Maar het beangstigt hem zelf wel. Hij is 9 maar durft praktisch niet alleen naar boven of naar beneden te gaan omdat ‘ie bang is dat daar een “zakenmanmoordenaar” is die de opdracht heeft hem te vermoorden. Als hij niet vermoord wordt dan gaat het ongetwijfeld iets bijzonders worden, die jongen. Ik stimuleer mijn kinderen allebei zeker, want dan kan ik hun ideeën beter jatten.
Waarmee moet je dochter echt niet thuiskomen later?
Deze vraag riekt naar seksisme, Onk. Mijn dochter mag overal mee thuiskomen. Zij is vanaf dag één misschien wel de sterkste persoonlijkheid die ik ken, en over haar maak ik me totaal geen zorgen. Ik ben vooral benieuwd hoe ze het leven op gaat vreten en naar haar eigen hand gaat zetten.
Tokyo of Amsterdam?
Maakt mij niet zoveel uit, al was ik nog lang niet klaar met Tokio. Wat een stad is dat. Ik hecht niet zo aan plekken. Ik mis ook nooit iets. Een goede vriend van mij zegt altijd: “Je mist niks, je bent ergens anders.” Daar sluit ik me bij aan.
Wat is favoriete albumcover die je zelf hebt gemaakt?
“JA NATUURLIJK!” Van de Jeugd. In de CD hoes (die toen al niemand meer kocht, haha) hadden we een chip laten zetten waardoor je “ja natuuuuuuuurlijk!” hoorde als je hem opende. Echt een flikkerstreek dat we daar als Miktor & Molf geen prijs voor hebben gekregen. Maar alles was sick aan dat proces. In de eerste presentatie voor het artwork beschreven we de sfeer als ‘Een ellendige pillenkater’ en daar was iedereen erg enthousiast over. Het Jeugd-logo hebben we toen gemaakt en ze gebruiken het nog steeds. Dat is ook echt hard.
Wat is je top 3 kunstenaars
Dat verschilt per dag. Maar Gilbert & George vind ik altijd erg vet, omdat ze in de basis vinden dat kunst voor iedereen is, en vanuit daar werken met wat ons bindt als mensen: stront, pis bloed en zaad. Onder andere. Miranda July is in het bezit van een duizelingwekkend geniaal hoofd, en alles wat zij maakt vind ik ook echt heel goed. Boeken, films en kunst, alles is goed. Echt jaloers op. Ik heb van de week John Wesley ontdekt, daar was ik meteen ook erg fan van.
Waar gaat je nieuwe boek over?
Weet ik nog niet helemaal. Ik denk vogels, natuur, Japan en knuffelen. In willekeurige volgorde.
Aan wie wil je m doorgeven en waarom?
Aan Nasrdin Dchar. Dat vind ik een ongelofelijk aardige guy, die echt goed is in wat ‘ie doet en veel energie steekt in het samenbrengen en beter maken van ons allemaal. Hij is iemand die ik zie als een Goed Mens, snap je wat ik bedoel? Ik vind dat heel vet, hoe hij dat doet, bovendien is het Ramadan, dan moet je Goede Mensen hebben. Deze interviewserie moet ook groter worden, man, kom op nou.
