10 vragen aan Sef over El Salvador

Killmanbroermanlezermanmens.
De laatste jaren heb ik in toenemende mate het idee dat ik in de toekomst kijk wanneer ik naar Sef kijk. Naar mijn eigen toekomst, door de parallellen tussen onze kunst waar ik wellicht later op in zal gaan want ik doe wat ik wil, maar ook naar al onze toekomsts, want hij weet bij elk album weer iets compleet vernieuwends te maken.

De aanleiding voor dit mini-interview is tweeledig. Enerzijds wil ik als fan gewoon weten hoe hij nadenkt over zijn veeldimensionale album El Salvador en anderzijds als artiest die op het punt staat een debuutalbum te maken en die fucking gewoon via telecommunicatie allemaal dingen kan vragen aan een rolemodel over hoe hij nadenkt over zijn maakproces. Omdat ik hem tijdens deze lockdown niet teveel wilde lastigvallen heb ik tien geschreven vragen gestuurd, die ik hieronder een beetje van een context zal proberen te voorzien. Je kunt het zien als een heel old school interview in een briefwisseling stijl om jullie te inspireren tijdens deze donkere, ondergedoken dagen.

Sowieso zal hij zich dit niet herinneren maar ik liep een keer op Lowlands naast Yousef en ik was een jaar of twintig. Op wat voor drugs ben je, vroeg hij. Geen zei ik. Helemaal verbaasd zei hij twee woorden die ik daarna nog vaak in mijn achterhoofd hoorde galmen. “Wacht maar”. Lowlands was nooit hetzelfde daarna.

Sef en ik zijn beiden icons. Wat nog een overeenkomst is tussen ons, is dat hij half mokro is en ik mokro maar met een bleke huidskleur dus dan kom je netto op hetzelfde uit in de maatschappij. Ander voorbeeld is dat we onszelf in verschillende kunstdisciplines tegelijk uiten. Zo heb ik vroeger een solo voorstelling van Sef gezien waarin hij kaolo indrukwekkend goed acteerde, geeft hij vorm, maakt hij muziek en is hij all round visueel meesterbrein achter veel shit die je ziet in de streets van het internet.

Er was een periode waarin Sef onoverwinnelijk was. En als een boxer gewoon even snel in een paar rondes alle tracks knock out sloeg waar hij op verscheen. In deze periode moet ik nog een stoffige boombap rapper zijn geweest die haatte op alles wat commercieel was, maar bij Sef kon je niet ontkennen dat het ook lyrical tegelijk was. Een combinatie van kwaliteiten waar ik altijd naar op heb gekeken en zelf ook heb geambieerd te ontwikkelen. Zonder verdere omwentelingen wens ik jullie veel plezier met het lezen van deze gratis update en nog een comfortabele lockdown tot het volgende moment op omeomar.nl. (of donderdag op soundcloud.com/omeomar voor een nieuwe Lockdown pokoe die deze week ook zeker niet misselijk is)

Je album is uit, gefeliciteerd allereerst. Ik heb gelezen dat je er drie jaar over hebt gedaan, is er een track op het album waarbij het album voor je gevoel begonnen is? Zo ja welke en wat is het verhaal van die track?

Jus was de eerste track die ik met Morien van der Tang maakte. Voor mijn gevoel rap ik daar superlosjes zonder te verzanden in onzin. En ik was blij met de sound, die nét niet te plaatsen is.

Wat is de relatie van de inhoud van El Salvador met die van je vorige album?

Excusez moi was achteraf gezien meer een stijloefening dan een persoonlijk document. Ik vind het nog steeds vet klinken maar ik had nu behoefte om gewoon te rappen over allemaal dingen waar ik mee zat en minder rekening te houden met vorm.

Welke lessen van dat album nam je mee in het proces van deze?

Niet teveel aan het onderwerp van de track houden. Dwaal af. Ga off topic.

Staat de spiegel op de cover voor dat je je in dit album meer naar binnen keert en van daaruit naar de rest?

Die spiegel staat voor reflectie in het algemeen, dus inderdaad zelfreflectie. Maar ook reflectie op de wereld, religie, etc. Ben zeker opener over wat er van binnen speelt wel ja.

Welke track vat de hoofdgedachte van het album het meest samen, waarom?

El Salvador. Het komt hoe het komt.

Wat is een levensmotto die je hanteert?

Komt goed.

Wat is in 1 zin de boodschap, als die er al is, van El Salvador?

Geniet van het proces, richt je niet alleen op het doel.

Waarom lijken de vorige 2 antwoorden zo veel/weinig op elkaar?

Omdat ik vaak in herhaling val.

Je zegt vaak dat je muziek maakt die je graag zelf luistert. Je produceert ook mee met de tracks. Voelt dat niet alsof je schaak speelt tegen jezelf? Pans je?

Nee juist niet, ik schaak juist op het op het bord en met de stukken waar ik aan mee heb gebouwd. You overstand?

Als je zo een Jay Electronica plaat luistert krijg je dan zin om ook kaolo lyrical te rappen of zou je hun juist willen leren om meer liedjes te maken zoals jij doet?

Kaolo lyrical. Ik wil dat eigenlijk altijd, maar dan worden het uiteindelijk toch liedjes. Met sneaky kaolo lyrical raps.

BEDANKT VOOR JULLIE AANDACHT A MATTIE